2 Temmuz 1993’de Sivas’a düşen ateş yüreklerimizi dağlamaya devam ediyor. Pir Sultan Abdal Şenlikleri’ne katılmak için Sivas’a giden aralarında aydınlarımızın, ozanlarımızın, gençlerimizin olduğu ülkenin aydınlık yüzü 33 canımızı aramızdan koparan katliamın üzerinden 24 yıl geçti.
1993 yılında Sivas’ta yaşananlar, tıpkı Çorum’da, Maraş’ta, Malatya’da devlet destekli ırkçı/gerici saldırılar ve bizzat “devlet” tarafından yönlendirilen 1 Mayıs 77 Taksim, Gazi ve Ümraniye mahalleleri ve de Roboski’de yaşananlar gibi, yakın tarihimizin en korkunç katliamlarından biridir.
Bu katliamların ardındaki gerçekler hala ortaya çıkarılmadığı gibi Sivas Katliamının failleri de zaman aşımı kararıyla devlet eliyle kurtarılmıştır. Cezalandırılmamaları bir yana, ülkeyi faşizmin karanlığıyla kuşatanlar ve Sivas’ta olduğu gibi birçok katliamın bizatihi sorumluları olanlar makamlar ve payeler verilerek ödüllendirilmiş, failler “kahraman” olarak ilan edilmiştir.
Aradan geçen 24 yıla rağmen aynı zihniyet devam ediyor!
Farklı dilleri, inançları ve kültürleri ‘tek dil, tek din, tek millet’ anlayışıyla baskı altına alanlar gerici zihniyetin kendisini yeniden yeniden üretmesi zeminini güçlendirmeye devam ediyor. Halkların barış içinde, kardeşçe bir arada yaşama zemini mezhepçi ve otoriter anlayışıyla her geçen gün daha fazla zehirleniyor. Sivas utancıyla yüzleşmek yerine katillere kol kanat gerenler yeni katliamlara davetiye çıkarmaya devam ediyor.
Sivas, hatta daha öncesinde Maraş ve Çorum katliamlarının üzeri örtüldüğü için, 19 Aralık, Gazi, Roboski, Reyhanlı, Suruç olmak üzere pek çok katliam yaşadık. AKP’nin baskı ve zulmüne karşı birleşen milyonların eseri Gezi Direnişi’nde gençlerimiz sokak ortasında katledildi. Cumhuriyet tarihinin en büyük katliamı 10 Ekim Ankara Katliamı ile yüreğimize kapkara 100 bıçak daha saplandı.
Zulmün ve zorbalığın efendileri yüzlerce canımızı bizden koparan katliamları unutmamızı, alışmamızı bekliyor. Oysa insanlık, kendisine karşı işlenmiş suçları, bu suçları işleyenleri ve yaşananlara sessiz kalanları unutmamıştır ve asla unutmayacaktır. Alışmanın, kanıksamanın kabullenmek olduğunu en iyi bizler biliyoruz.
Katliamlara, ölümlere alışmayacağız. Bu karanlığa teslim olmayacağız. Acımızı azaltmanın tek yolu katliamlarda kaybettiğimiz canlarımızın savunduğu değerlere, demokrasiye, emeğe, barışa sahip çıkmaktan geçiyor.
Bunun için, insanca bir yaşam ve demokratik bir ülke isteyen herkesi hedef tahtasına koyanlara, halkların birlikte yaşama umudunu yok etmeye çalışanlara karşı ortak geleceğimizi kurmak için birbirimize daha fazla kenetleneceğiz.
“Ve dostluğu ve sevgiyi, onlarla birlikte büyüsün, bütün dünyayı sarsın diye yeni doğmuş tüm bebeklerin yüreğine yazmak” için mücadele edeceğiz.
Demokrasi için, barış ve kardeşlik için, adalet için mücadeleyi duraksamadan sürdürecek, yaşadığımız katliamların hesabını bir arada yaşam zeminlerini güçlendirerek, barış ve kardeşliğin ülkesini kurarak soracağız.
KESK olarak, yirmi dördüncü yıl dönümü vesilesiyle, Sivas katliamı nezdinde yaşadığımız tüm katliamları bir kez daha lanetliyor, yaşamını yitiren insanlarımızı saygıyla anıyoruz.
Yürütme Kurulu
